Net als u snakt uw centrale verwarming naar zuurstof.
Het verschil is dat zuurstof u in leven houdt, maar voor uw installatie een absolute dooddoener is. Doodsoorzaak? Corrosie. De zuurstof in het cv-water corrodeert namelijk het metaal van de installatie. Blijft het bij de zuurstof die zich in het vulwater bevond? Dan is de hoeveelheid corrosie verwaarloosbaar. Na het initiële corrosieproces is het water immers ‘dood’(= zonder zuurstof). Maar uw cv-water heeft de smaak dan wel te pakken. Door het gebrek aan zuurstof is er immers een beduidend partieel drukverschil binnen en buiten de installatie. Om corrosie en slijkvorming te verhinderen, is het dus noodzakelijk om zuurstof geen enkele kans te geven om binnen te komen.
Als de deuren of vensters van het huis dicht zijn, maar niet op slot, kan een inbreker gewoon binnenwandelen door de klink te gebruiken. Zo is het ook met zuurstof. Bij onderdruk, of als permeatie mogelijk is doorheen kunststoffen, neemt het water gretig weer verse zuurstof op. Maar cv-installaties zijn toch gesloten? Helaas. Elke installatie heeft ‘deuren’ (automatische ontluchters, dichtingen …). Deuren die automatisch opengaan bij falend drukbehoud. Daarom is de belangrijkste oorzaak voor zuurstofintrede eigenlijk te vinden bij het expansievat. Voordrukverlies maakt van het moderne, gesloten expansievat in de praktijk zelfs een grotere corrosiebron dan het open expansievat van tientallen jaren geleden. Wie een blik werpt op de ontwikkelingen in de verwarmingssector, ziet trouwens een duidelijke tendens: één probleem oplossen door er elders één te creëren. Kunststofleidingen bijvoorbeeld. Het gebruik van een materiaal dat niet kan corroderen en daarmee is de kous af. Dat eenzelfde hoeveelheid zuurstof nu enkel nog kan corroderen met de overgebleven metalen componenten, negeert de sector wijselijk. Evenveel corrosie op een kleiner oppervlak, daar moeten we nochtans geen tekening bij maken.
De firma RESUS kan helaas nog vele boosdoeners in moderne installaties opsommen, die ze dankzij corrosiemonitoring wist op te sporen. Ligt het niet aan een foutief nulpunt, dan aan de voordruk van het expansievat, de drukstapontgassers, enzovoort. Al is hun recentste ontdekking misschien wel de meest dramatische.
Terwijl de meeste installaties eerder occasioneel last hebben van indringend zuurstof, blijken er ook te zijn die zuurstof systematisch welkom heten. In bepaalde typen combi-expansiesystemen zit namelijk een rubberen balg die onvoldoende zuurstofdicht is, hoewel de documentatie van de fabrikant het tegendeel beweert. In plaats van corrosie te verminderen, verhogen die apparaten het zuurstofgehalte van het water, en dus de corrosiebereidheid, met een serieus kostenplaatje tot gevolg.
RESUS kwam die problematiek op het spoor dankzij een getroffen installatie, bewaakt door een Risycor. RESUS doet nu verder onderzoek naar dat bepaald type pompgestuurd expansiesysteem met ontgassing in de balg. Vermoedelijk zijn er (meerdere tien-) duizenden cv- en gkw-systemen in Europa die te sterk corroderen door de permanente zuurstofintrede veroorzaakt door deze systemen. Stuk voor stuk tikkende tijdbommen.
Zou het kunnen dat uw installatie getroffen is door één of zelfs meerdere zuurstofbronnen die u op termijn dure ellende kunnen bezorgen? Als u dat wil weten, zet er een waakhond op zoals de Risycor. Die slaat tijdig alarm wanneer er zuurstof binnenkomt, zodat u kan ingrijpen voor het grondig misloopt. Het is vergelijkbaar met het plaatsen van rookmelders, waarbij je ook hoopt dat je ze nooit zal nodig hebben. Gelukkig is die kost verwaarloosbaar in vergelijking met de mogelijke gevolgen. Zo ook met Risycor
