Het neurologische verhaal achter ons interieur

Slow living

Slow living een term die je steeds meer hoort en letterlijk verwijst naar langzaam leven. Maar hoe doe je dat? Hoe maak je van een loze kreet een concrete ervaring? Dit kan op vele manieren waarbij ook het interieur een belangrijke rol speelt. Voordat je start met jouw eigen interieur enthousiast een makeover te geven, stel jezelf eens de vraag wat de intentie is van vertragen? Een veel gegeven antwoord hierop is; dat de vertraging mensen helpt om tot zichzelf te komen. Maar we weten, andersom werkt het ook. Mensen die tot zichzelf komen, kunnen beter vertragen, sterker nog dit beoogde tempo sluit zelfs aan bij onze ware aard. Om dit te realiseren vraagt om Zelfregie.

Gevaar van de sneltreinvaart

Slow living is een levensstijl, een filosofie/gedachte waarbij je bewust vertraagt, zodat je aandacht en tijd vrij krijgt/maakt voor wat er werkelijk toe doet. In de hectiek van alle dag is dit voor velen een uitdaging op zich. Wij, mensen zitten gevangen in patronen. Veelal gestuurd vanuit ons "reactieve brein". Een onbewust mechanisme dat als een auto-pilot reageert op waarnemingen en deze koppelt aan eerdere ervaringen, aangeleerde gewoontes en diepgewortelde overtuigingen. Dit reactieve brein stuurt het grootste deel van onze gedachtes, gevoelens en gedragingen aan. Zonder dat we er bewust over nadenken. En in sneltreinvaart! Of te wel alles behalve ….slow. Voor je het weet ben je een marionet van je eigen interne besturingssysteem. En dat is niet fijn. Het helpt ons over de floss en houdt ons sympathisch zenuwstelsel on going. Daar wordt de gemiddelde de mens niet blij van en ontwikkelt merendeel op den duur klachten.

Gedragswetenschappers laten zien dat ons gedrag en handelen maar liefst voor 95-99 procent door ons onderbewuste brein gestuurd wordt. En dit gebeurd met een informatie verwerking van maar liefst miljoenen bits per seconde. Dit ten overstaan van ons bewuste brein, dat daarentegen slechts met de snelheid van circa 60 bits per seconde actief is. En dus op voorhand al de verliezer is. Zeker als het gaat om routine matige patronen binnen ons denken, voelen en doen.

Tijd geeft regie over eigen leven.

Door te vertragen creëer je tijd. Tijd om in plaats van reactief, juist bewust en zelfsturend jouw leven te leven. Dit levert direct gezondheid op! Maar vraagt om een heel bewuste keuze. Namelijk om iets niet te doen wat eigenlijk al in gang is gezet, zelfs voordat je het weet/beseft/bewust bent. Dat vergt focus en concentratie. Ik maak altijd de grap, als je merkt dat je weer loopt te rennen doe dan eens als een giraf. En ja dat kan best vermoeiend zijn. Hoe fijn is het dan om te begrijpen hoe jij jezelf daarbij kunt helpen. Een aantal dingen heeft direct effect. Eén daarvan is het bewust verstoren van aannames, verwachtingen en patronen. Door iets anders te doen dan anders, grijp je hierop in. En doe je niet zomaar automatisch meer van hetzelfde. Eén andere is juist gebruik maken van reeds aangelegde banen. In dit geval de banen die ons helpen te vertragen. Met onze inrichting maken we gebruik van beide aspecten.

De authenticiteit van toen.

Toen wij in 2012 deze boerderij kochten, straalde het van zichzelf al slow living uit. Tientallen jaren was hier niets veranderd. Wanneer je de deur binnenstapte leek de tijd te hebben stil gestaan. Een hand-water-pomp in de keuken, behang dat bijna weer hip was en draaischakelaars voor het licht. Een direct gevoel van rust overheerste. Helaas dwong achterstallig onderhoud ons tot renovatie en voordat we het wisten, zaten we in de welbekende verbouwings-rollercoaster. Met een snelheid die alle creativiteit om zeep hielp. Na 6 weken zijn we hier heel bewust uitgestapt en hebben we het in eigen tempo over een periode van 12 jaar (i.p.v. 2 jaar) vertraagd zelf gedaan. Natuurlijk met hulp van anderen, maar zonder tijdsplan. Met een bewuste keuze voor oude materialen. Als mensen ons vroegen wanneer het klaar was, gaven we als antwoord………… als het klaar is. Wetende dat we iedere dag met grote toewijding onze ideeën naleefde. En,……. dat ook “niet klaar” elk moment klaar genoeg was om te doen wat we wilden. Weliswaar aangepast en anders dan voorheen, maar kwalitatief net zo waardevol. Of terugkijkend wellicht zelfs nog waardevoller. Daar was veel lef voor nodig. Want daarmee wijk je af van de gebaande paden en de verwachtingen van mensen, welke veelal gebaseerd zijn op wat men denkt dat hoort.

Wie daar vanaf durft te wijken, heeft de eerste stap naar slow living gemaakt. Maar dat kost tijd, of beter gezegd je moet tijd nemen voor tijd. Dat is totaal iets anders dan achterover leunen. Het is heel bewust het experiment aan gaan. En open staan voor wat je tegenkomt. Tijd nemen voor de verwondering en tijd nemen voor de ervaring. Met andere ogen durven kijken en de betovering toelaten. 

Wie vandaag de dag bij ons binnenstapt voelt dat.                                                                               Dat valt op te maken uit wat mensen zeggen:

• Wat een rust en warmte voel ik hier.
• Gek ik voel mij direct helemaal thuis.
• Ik heb nog nooit zo goed geslapen.
• Het lijkt wel of ik mij beter voel hier dan thuis.
•  Ik heb het gevoel dat ik hier eerder ben geweest.
• Ik krijg dit weekend allemaal ideeën
• Etc

Het zenuwstelsel als kompas

Bovenstaande uitspraken zijn meer dan enkel zinnetjes Want hier komt het autonome zenuwstelsel in beeld. Dit bestaat uit twee delen: het sympathische zenuwstelsel, dat zorgt voor actie, alertheid en stressrespons (ook wel bekend als de vecht-of-vluchtstand), en het parasympatische zenuwstelsel, dat rust, herstel en vertering ondersteunt.

In onze huidige maatschappij is het sympathische zenuwstelsel vaak overactief. We staan ‘aan’, zelfs wanneer we slapen. Dit kan leiden tot chronische stress, vermoeidheid en zelfs ziekte. Vertragen en bewust leven helpt om weer in contact te komen met het parasympatische systeem – dat deel van ons zenuwstelsel dat zegt: je bent veilig, je mag ontspannen. Een fijn uitgangspunt van waaruit Zelfregie pakken veel makkelijker gaat. In de veiligheid, weg van stress ga je uit het overleven en komt er ruimte jezelf te ontdekken. Je eigen behoeftes toe te laten, emoties ruimte te bieden en gedachtes te stroomlijnen. Je lijf te ontspannen en je gezelliger te gedragen. Ons interieur is hierin een essentieel onderdeel en faciliteert hierin. Dit draagt wezenlijk bij aan de -vaak in eerste instantie onbewuste- prettig reactie van het lichaam.

Hoe dan? Zo hebben we hebben bijvoorbeeld heel bewust de waterpomp en het oude aanrecht laten zitten. In de hoek een hout gestookte kachel. Muren die maar deels terug gestuukt zijn, tonen de eeuwigheid van het bestaan. Een boerderij die voor een deel terug gaat tot 1364 is daardoor zichtbaar. Zongedroogde bakstenen vertellen het verhaal. Aan de muur hangt een handgeschreven vers, uit 1916. Op de bedden liggen hand gehaakte spreien en in vouwen geperste lakens. Aangevuld met authentieke oude handgemaakte meubels en veel natuurlijke materialen. Door deze interieur keuze versterken we het gevoel van even terug in de tijd. Een periode die ons onderbewuste brein associeert met vroeger een tijd waarin rust heerste. En waar men met zorg, aandacht en handarbeid dingen maakte. Een tijd zonder de tegenwoordige stress. Een tijd waarin processen langzamer gingen dan de snelheid van een druk op de knop. Dat doet wat met je. Dat brengt de mensen direct rust. Activatie van het parasympatische zenuwstelsel. Om hiertoe te komen maken we gebruik van reeds bestaande patronen in ons reactieve brein.

Wie nog wat langer om zich heen kijkt, ziet dat de mortel tussen de bakstenen destijds gemend is met stro. Verblijvers vragen zich af waarom. Hoog in de muren boven de badkamers zitten schattige luikjes. En wederom vragen ze af wat ze zien en waarom. De imperfectie in tact gelaten. Als het maar functioneel is. Hier doen we het omgekeerde Allemaal elementen die patronen, diep geankerde beelden en veronderstellingen doen wankelen en het reactieve brein in de weg gaan staan.

Eenmaal gezakt is het fijn daar bij te kunnen blijven. Hiervoor, staat er een mand met spelletjes, wat uitnodigt tot interactie en samenkomst. Massage apparaten en massage stoelen zijn aanwezig om je ontspannen gevoel te verankeren in je lijf. Hangmatten hangen in de kippenschuur. Deze versterken het gevoel van gedragen worden. Terug naar de tijd dat je veilig en geborgen in de baarmoeder zat.

In het bakhuisje staat een kookkachel. Waar je het huisje mee kunt verwarmen en tevens in en op “slow” kunt koken en bakken. Voor de ramen zitten houten luiken die je i.p.v. een snelle (en vaak dure) airco helpen op warme dagen het hoofd koel te houden en de hitte buiten. En zo kunnen we nog wel even door gaan. Wie het op koude dagen warm wil hebben moet zich voorbereiden. Hout binnen halen en de kachel gaan branden. Begin je te laat begonnen dan nodigt het schapenvacht op de lederen bank je uit om daar onder een deken kruipen. Dit alles in een schone verzorgde opgeruimde omgeving, die met al haar facetten uitnodigt tot rust. Simpelweg omdat het onderbewuste brein je vertelt dat er geen reden is zorgen of stress. Maar deze plek jou alle ruimte biedt voor herstel en thuiskomen. En de ontspanning die nodig is om Zelfregie te her-pakken en te kunnen vertragen.

Kortom: Heesland nodigt je uit om thuis te komen. In jezelf!